Jeśli podziwianie zabytków starożytnej architektury cenicie sobie na równi z dobrym jedzeniem, południowym słońcem i niepowtarzalną atmosferą, polecam wakacje na jednej z greckich wysp.

W Helladzie każda wyspa ma inny charakter. Tak samo wypoczynek – na każdej z wysp będzie miał inną formę.

SANTORYN
Wyspa o stromych, postrzępioych brzegachi, oblepiona białymi domami z niebieskimi drzwiami i oknami. Przed tysiącami lat wyglądała zupełnie inaczej – była znacznie większa i niemal okrągła. Być może właśnie tu znajdowała się legendarna Atlantyda. Około 1450 r. p.n.e. na skutek potężnej erupcji wulkanu z wyspy ostał się jedynie skrawek lądu w kształcie półksiężyca, czyli dzisiejsza Thira, i niewielki odłamek po zachodniej stronie krateru, zwany Thirasia. Wysokie, sięgające kilkudziesięciu metrów klify Thiry opadają ostro do morza, wulkaniczne skaty lśnią w słońcu niezwykłymi barwami – od głębokiej czerni, przez szarości, czerwienie aż po soczyście pomarańczową. Koniecznie trzeba odwiedzić Firę – wtuloną w czerwono-czarne urwisko stolicę wyspy. Tu, w Muzeum Archeologicznym i Muzeum Prehistorii Thiry, znajduje się kolekcja znalezisk z Akrotiri, miasta odkopanego spod grubej warstwy popiołu wulkanicznego na południowym krańcu wyspy. Magiczny, rajski i piekielny zarazem Santoryn jest ulubionym miejscem artystów i… zakochanych. Jeśli jednak chcemy w spokoju zachwycać się jego pięknem, wybierzmy się tam wiosną lub późną jesienią, kiedy rzedną tłumy zwiedzających i nieco spadają ceny w tawernach.

KARPATHOS

KARPATHOS

KARPATHOS
Trzecia pod względem wielkości wyspa Dodekanezu zachowała do dziś swe dziewicze piękno. Znana była ongiś pod nazwą Porfiris z powodu produkowanego tu czerwonego barwnika. W średniowieczu słynęła z kolei jako baza piracka. W północnej części Karpathos zachowała się przedziwna wioska Olimpos założona na początku XV w. i przez następne stulecia odcięta od reszty wyspy. Maleńkie jednoizbowe domy z dekoracyjnymi balkonami stoją tam ciasno stłoczone wśród wąziuteńkich, stromych uliczek. Co roku 15 sierpnia w dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny do wioski zjeżdżają tłumy wiernych. Jedno z najważniejszych świąt w kościele prawosławnym, obchodzone jest z bizantyjskim przepychem – muzycy grają m.in. na lyrze, wywodzącej się od starożytnej liry i tsampuras, dudach wykonanych z koziej skóry. Uroczystości trwają trzy dni.

kalymnos

KALYMNOS

KALIMNOS
Jedna z najsurowszych wysp Dodekanezu stała się ostatnio modna wśród amatorów wspinaczki ekstremalnej. Wysokie pionowe skały, dzika sceneria i niezliczone groty – miejsce wprost idealne dla poszukiwaczy mocnych wrażeń. Wyspa posiada kilka pięknych plaż i jest wciąż mało zagospodarowana turystycznie.
Pothi – stolica i główny port -to gwarne miasteczko. W jego centrum znajduje się muzeum żeglugi i folkloru, w którym zapoznamy się z technikami i historią połowu gąbek. To zajęcie było przez stulecia głównym źródłem dochodu mieszkańców Kalimnos.

SKIATHOS
Niewielka, zielona wyspa archipelagu Sporad słynie z najpiękniejszych w całej Grecji plaż. Największe miasto Skiathos – Chora, zabudowana jest białymi domami z niebieskimi okiennicami piętrzącymi się nad labiryntem brukowanych uliczek. Życie toczy się przede wszystkim w okolicach nabrzeży, w tawernach i kafeneidach, które specjalizują się w wypieku miodowych placków. W centrum wyspy kryją się bizantyjskie monastyry, zaś na północnym cyplu znajdują się ruiny średniowiecznego miasta Kastro.

SKIATHOS

SKIATHOS

SKOPELOS
Legenda głosi, że pierwszym władcą Skopelos był syn Dionizosa i Ariadny – Stafilos. Jego imię znaczy „winna latorośl”. Z władcą o takim imieniu i rodowodzie wyspa musiała zasłynąć z produkcji wina i do dziś znana jest z jego wyrobu. Dumnym ze swej przeszłości mieszkańcom udało się utrzymać tradycyjny, choć nieco prowincjonalny charakter wyspy. Wśród starych cyprysów i drzew oliwnych zachowały się do dziś kamienne wiejskie domy, przed którymi zobaczyć można charakterystyczne piece do suszenia śliwek. Suszone owoce były drugą specialite de la maison tej wyspy. Są doskonałym dodatkiem do lokalnych przysmaków serwowanych w tawernach.

Dojazd: w sezonie letnim z Polski czynne są połączenia na trasach do Salonik, Chanii, Heraklionu, na Rodos i Korfu. Sezon: od maja do października

Tekst: Katarzyna Skorska

Tekst publikowany na łamach magazynu “Świat Podróże Kultura” w numerze marzec 2009 na str. 54-55.