Usytuowana u ujścia Wagu do Dunaju twierdza została wzniesiona w połowie XVI w. i rozbudowana w XVII by zatrzymać zagrażających habsburskiej Europie Turków. Potem, gdy niebezpieczeństwo minęło, popadła w zapomnienie, by wrócić do łask w XIX w., w okresie kampanii napoleońskiej.

Po słowackiej stronie leży kluczowa część obronnego założenia uformowanego ostatecznie w II połowie XIX wieku. Do Węgier należą urządzenia zamykające forteczny pierścień, a w nim odrestaurowany Fort Sandberg (Monostori-eröd) z gigantycznym dziedzińcem. W słowackiej części trwające intensywne prace remontowe. Czynione są starania o wpisanie obiektu na listę UNESCO.

Twierdza w Komarnie w 1893 roku (mat. Muzeum Fortu Monostor)

Twierdza w Komarnie w 1893 roku (mat. Muzeum Fortu Monostor)

Trzy pierwsze zdjęcia galerii prezentują Bramę Leopolda zwieńczoną dwugłowym cesarskim orłem i narożnik jednego z bastionów zasadniczej części założenia, po stronie słowackiej.

Na kolejnych fotografiach Fort Sandberg. Duży samodzielny fort poligonalny o rozpiętości około 600 m z dwoma czołami z kaponierami, budynkami koszarowymi w szyi oraz potężną trzypiętrową podkowiastą kaponierą w szyi do blokowania ogniem Dunaju oraz poterną do przyczółka kolejowego. Dziś mieści muzeum, sale konferencyjne i eventowe. Latem na jego dziedzińcu odbywają się różnorodne plenerowe imprezy. Podczas dorocznego festiwalu konkurują piekarze prezentując swoje wypieki, wykonane w piecach fortecznych kuchni.


Mercedes GLE 380D 4Matic Coupe w Forcie Monostor w Komarnie, fot. Paweł Wroński

Mercedes GLE 380D 4Matic Coupe w Forcie Monostor w Komarnie, fot. Paweł Wroński

Zdjęcia pochodzą z materiałów do tematu „Europa na weekend”, cyklu przygotowanego przy wsparciu Mondial Assistance przez Klub Leniwca w ramach projektu medialno-promocyjnego dla Mercedes-Benz Polska.

ps.
Pamiątka z twierdzy 🙂