Żeby przeżyć fascynujący urlop wystarczy pojechać do Saksonii, jednego z niemieckich landów, graniczącego z Dolnym Śląskiem od południowego-wschodu. Saksonię wyróżniają unikalne w skali Europy pejzaże i ponad 1000-letnia bogata historia. Ciekawostką jest, że przez 829 lat Saksonią rządziła tylko jedna dynastia Wettinów, z której pochodzili – August II Mocny, król Polski w latach 1697-1706 i 1709-1733 oraz jego syn – August III Sas, zasiadający na polskim tronie w latach 1733–1763.

Szybki rozwój gospodarczy i cywilizacyjny minionych stuleci pozostawił wybitne zabytki z wszystkich epok architektonicznych. Można je podziwiać na pięknych starówkach w miastach: Drezno, Lipsk, Chemnitz, Annaberg-Buchholz, Budziszyn, Freiberg, Görlitz, Grimma, Kamieniec, Miśnia, Pirna, Plauen, Radebeul, Torgau, Żytawa, Zwickau.

Pamiątki przeszłości udostępnia także ponad 500 muzeów, których zbiory często reprezentują wysoki europejski a nawet światowy poziom.

Nic dziwnego, że Saksonia wśród niemieckich landów zajmuje pierwsze miejsce pod względem podróży kulturowych. Posiada również olbrzymi potencjał w zakresie turystyki rodzinnej, aktywnej i zdrowotnej.

Jadąc do tego regionu można więc planować różną tematykę w zależności od własnych zainteresowań, pory roku i bogatego kalendarza wydarzeń.

Możemy brać także pod uwagę propozycje, które wybrała na ten rok spółka, zajmująca się marketingiem Saksonii. Są to:

  • „Wyjątkowa architektura”
  • Wspaniałe tradycje muzyczne”, związane z wybitnymi kompozytorami – mieszkańcami tego regionu. Należą do nich m.in.: Bach, Mozart, Chopin, List, Rachmaninow, Wagner, Strauss.
  • „Rozkosze podniebienia” m.in.: Saksoński Szlak Wina – 850 lat tradycji tamtejszego winiarstwa, słynne festiwale wina w sierpniu i we wrześniu. Piwo: popularne browary, m.in. Radeberger i najstarszy prywatny w Saksonii – Meissner Schwerter w Miśni.

Motyw ten dobrze wpisuje się w główny temat tegorocznej turystyki pt. „Kulinarne Niemcy”.

  • „Zamki i pałace”. Świadectwem historii Saksonii jest 1000 pałaców, zamków, dworków i ogrodów. Ponad 50 wyszukanych klejnotów tworzy „Saksońską Krainę Pałaców i Zamków”, a 200-letni Park Księcia Pücklera wraz z zamkiem w Bad Muskau należą do Światowego Dziedzictwa UNESCO.
  • Aktywność na świeżym powietrzu”. Do wyboru: rowerowe i piesze trasy w Krainie Łaby i na Szlaku Win oraz w licznych parkach. Na wodzie: kajaki, padding, łodzie, wakeboarding. W powietrzu: widokowe loty balonowe.
  • Historyczne środki transportu”. Niecodzienne atrakcje: parostatki o napędzie kołowym na Łabie, najstarsze czynne kolejki wąskotorowe w Niemczech, w Dreźnie – najstarsza na świecie (1901 r.), nadal funkcjonująca, kolejka z wagonikiem podwieszonym pod szyną o długości trasy 274 m.
  • Kreatywność” to nietypowe propozycje, np.: udział w zbiorze winogron z noclegiem w winnicy, warsztaty malowania porcelany w Miśni, łowienie ryb w stawach Moritzburga, przejazd trabantami po Dreźnie, w Radebeul – Festiwal i Muzeum Karola Maya, pisarza, twórcy postaci Winnetou i Old Shatterhanda.

Saksońska Kraina Łaby
Nawet poszukiwacze wyjątkowych wrażeń estetycznych będą usatysfakcjonowani udając się w podróż wzdłuż rzeki Łaby, trasą od Pirny do Torgau. Region ten łączy w unikalny sposób – wspaniałe krajobrazy przyrody z kulturą i sztuką. Uważany jest za serce Saksonii i jeden z najpiękniejszych w Niemczech. Szczególne atrakcje czekaja nas w Miśni (słynącej z porcelany i wyjątkowych zabytków), Saksonii Szwajcarskiej, gdzie znajdują się osobliwe formacje skale i potężne góry stołowe, okalające Łabę oraz urokliwe, bogate w zabytki liczne miejscowości.

Metropolią sztuki i kultury, leżącą w tej krainie, jest tu Drezno, także stolica Saksonii.

Drezno
Całe wieki było miastem-rezydencją elektorów i królów, obecnie uznawane jest za perłę baroku, promieniującą swoim dziedzictwem i współczesną kulturą. Do świetności miasta przyczynił się w dużym stopniu August II Mocny, słynący z zamiłowania do przepychu. Po powrocie z podróży do Wersalu, zapragnął mieć w Dreźnie podobnie imponującą rezydencję. Projektem zajął się wybitny architekt Matthäus Pöppelmann. Budowę rozpoczęto w 1709 r. a zakończono w 1732 r., chociaż oficjalna inauguracja działalności obiektu odbyła się już 20 sierpnia 1719 r., w dniu ślubu syna Augusta II Mocnego – królewicza Fryderyka Augusta III z Marią Józefą, księżniczką austriacką i ostatnią królową Polski.

Powstał Zwinger – zespół architektoniczny o światowej randze, wzniesiony pomiędzy dawnymi umocnieniami miasta. Olśniewa swoją idealną harmonią i wspaniałymi rzeźbami. Obszerny dziedziniec, na którym organizowano niegdyś turnieje i festyny, otoczony został galeriami z pawilonami i bramami. W tym kompleksie mieści się obecnie kilka wspaniałych kolekcji, m.in.: największe na świecie zbiory porcelany (głównie chińskiej, japońskiej, koreańskiej i z Miśni), Salon Matematyczno-Fizyczny (przyrządy: matematyczne, fizyczne, geodezyjne, astronomiczne, meteorologiczne).

Kompleks Zwinger wykończył w XIX wieku Gottfried Semper, projektując obok gmach z przeznaczeniem na muzeum obrazów. Otwarte w 1855 r., to aktualnie Galeria Obrazów Dawnych Mistrzów, uważana za jedną z najlepszych na świecie. Wartościowe obrazy reprezentują malarstwo: włoskie renesansowe, staroniemieckie, staroirlandzkie, francuskie i hiszpańskie z XVII wieku, flandryjskie i holenderskie od XV do XVII wieku. Dzieła były gromadzone przez dynastię Wettinów od XVI wieku, ale najwięcej ich trafiło dzięki Augustowi II Mocnemu i jego synowi – Augustowi III, zamiłowanym kolekcjonerom sztuki. Mistrzowskie płótna nabywali za olbrzymie pieniądze, jak np. arcydzieło pt. „Madonna Sekstyńska” Rafaela (1512/13) z klasztoru we Włoszech. Część sprowadzali dzięki swoim koneksjom z dworami europejskimi. Wśród klejnotów są: „Madonna z Dzieciątkiem” van Eycka (1437), „Grosz czynszowy” Tycjana (1516), „Autoportret z Saskią” Rembrandta (ok. 1635), „Święto młodości” Watteau (ok. 1717), zbiory z warsztatów Cranachów (największe na świecie), pejzaże Canaletto, nadwornego malarza Augusta III.

Przeżycia estetyczne najwyższej klasy czekają nas także w Galerii Obrazów Nowych Mistrzów z siedzibą w pobliskim Albertinum, dawnym królewskim Arsenale. Zgromadzone są tu dzieła od romantyzmu do współczesności, szczególnie cenne są: Moneta, Degasa, Gauguina, Liebermanna, Otto Dixa. W tym obiekcie znajdują się także zbiory rzeźb, m.in. Rodina, Klingera, Kolbego i twórców z okresu NRD.

Światową sławą cieszy się Galeria Zielone Sklepienie (Grünes Gewölbe), mieszcząca się w Zamku Rezydencyjnym, budowanym od końca XV wieku do XVII wieku. Do 1918 r. budowla była siedzibą rządu dla książąt i królów Saksonii. Tutejszy skarbiec udostępnił dla publiczności August II Mocny już w 1729 r., dzięki czemu uważany jest za jednego z pierwszych nowożytnych założycieli muzeów. Nazwa galerii pochodzi od dominującej zieleni w kolorystyce pomieszczeń.

Prezentowana tu obecnie kolekcja jubilerstwa i złotnictwa uważana jest za największą w Europie, liczy ponad 4000 eksponatów, zgromadzonych w dwóch częściach: Historycznym Sklepieniu (3000 arcydzieł) i Nowym Sklepieniu (1100). Fascynujące są precjoza ze złota, srebra, z kamieni szlachetnych, kości słoniowej i masy perłowej. Rarytasem są miniatury, jak pestka czereśni, na której wyrzeźbionych jest 185 twarzy, okręt unoszony na rękach władcy mórz, czy dwór indyjskiego władcy Aurangzeba, mieszczący na platformie o wielkości 1 m² obiekty architektoniczne ze złota, srebra i 132 postacie ludzkie i zwierzęce.

W 2010 r. w Zamku otworzono Komnatę Turecką ze zbiorami dzieł sztuki z Imperium Osmańskiego z okresu od XVI do XIX stulecia. Wystawiono tu ponad 600 eksponatów, wśród których do szczególnych atrakcji należą: duży namiot, utkany ze złota i jedwabiu, chorągwie, szaty, hełmy, broń orientalna, ozdobne siodła, konie naturalnej wielkości z drewna ze wspaniałym wyposażeniem.

Drezno posiada także wyjątkowe zabytki sztuki sakralnej, spośród których pierwszoplanową pozycję zajmuje kościół Marii Panny (Frauenkirche), uznawany za symbol miasta i najważniejszą protestancką budowlę sakralną w Niemczach. Świątynia powstała w latach 1726-1743, została zburzona w czasie nalotów w 1945 r. i dopiero w 2005 r. ponownie ją otwarto. Warto odwiedzić także kościół św. Krzyża – największy protestancki kościół Saksonii i monumentalną barokową katedrę św. Trójcy w pobliżu Zwinger, główna katolickiej świątyni miasta, wcześniej pełniącego rolę kościoła dworskiego.

W dzielnicach Blasewitz i Streisen zachowały się setki zabytkowych willi. Warto udać się też do Miasta-Ogrodu Hellerau, które powstało w 1909 r.

W Dreźnie łącznie funkcjonuje ponad 50 placówek muzealnych. Reprezentują one głównie atrakcje urbanistyczne, wyjątkowe zbiory malarskie i sztuki użytkowej, dorobek wybitnych kompozytorów. Warte polecenia są oprócz wyżej wymienionych: Galeria Miejska i Muzea: Historii Miasta, Etnograficzne, Świata NRD, Saksońskiej Sztuki Ludowej z Kolekcją Marionetek, Carla Marii von Webera (kompozytora z epoki romantyzmu), Wojskowo-Historyczne, Higieny, Technologii i Przemysłu, Transportu z Lokomotywownią, liczącą 105 jednostek taboru kolejowego.

Dla nas ważne jest Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego – bardzo płodnego pisarza, który zamieszkał tu na krótko w 1863 r. z powodu zagrożenia aresztowaniem na ziemiach polskich.

W sferze kultury działają 34 teatry i sale widowiskowe. Wśród nich najznamienitsza jest Opera Semper. Jej nazwa pochodzi od Gottfrieda Sempera – budowniczego dwóch obiektów opery, zniszczonych doszczętnie na skutek pożarów. Pierwszy budynek, oddany do użytku w 1841 r., spłonął w 1869 r. Operę otwartą po raz drugi w 1878 r., zburzył całkowicie nalot bombowy 13 lutego 1945 r. Otworzenie nowego gmachu nastąpiło dopiero 13 lutego 1985 r. W architekturze zachowano założenia poprzednich projektów Sempera, wzorowanych na budowlach wczesnego renesansu włoskiego w kształcie rotundy. Opera cieszy się światową sławą, co zawdzięcza m.in. miejscowej orkiestrze „Sächsische Staatskapelle”, założonej w 1548 r.

Od 2006 r. co roku w styczniu odbywa się Bal Opery Semper, zaliczany do największych w Europie. W tym wyjątkowym widowisku biorą udział światowej sławy artyści, podziwiani przez 2 500 gości we wnętrzach i  15 000 widzów, zgromadzonych na Placu Teatralnym przed telebimami.

Życie kulturalne miasta wzbogaciło się prawie dwa lata temu (w grudniu 2016 r.) o ważny obiekt „Kraftwerk Mitte”, zaadoptowany w starym zabytku industrialnym – byłej elektrowni. Swoje siedziby znalazły tu: operetka, teatry dla dzieci i młodzieży, Muzeum Energii, Wyższa Szkoła Muzyczna.

A w kwietniu 2017 r. oddano po remoncie „Kulturplast” – Centrum Kultury, ważny adres dla jej miłośników, bowiem znalazły tu swoje siedziby: Drezdeńska Filharmonia, główna miejska biblioteka, kabaret, organizatorzy konferencji i eventów.

Drezno popularne jest, nie tylko w Niemczech, z odbywających się tu wydarzeń kulturalnych, z których najznamienitsze są: Drezdeński Festiwal Muzyki Poważnej, Dni Mozarta, Międzynarodowy Festiwal Dixieland, Jazzowe Dni, Festiwal Sztuki Medialnej CYNETart., Festyn Miejski Canaletto, Parada Historycznych Parostatków, Festiwal na zboczach nad Łabą. Wielkim powodzeniem cieszą się występy chóru „Dresdner Kreuzchor”o 650-letniej tradycji. Członkami są chłopcy (od 9 lat) i młodzież męska (do 19 lat). Występują przede wszystkim w kościele św. Krzyża w Dreźnie.

Hitem Drezna jest Jarmark Bożonarodzeniowy Striezelmarkt, uważany za najstarszy w Niemczach, bowiem jest organizowany od 1434 r. W tym roku odbędzie się od 28 listopada do 24 grudnia.

Łaba – tereny nadrzeczne i Saksońska Żegluga Parowa
Naszym wędrówkom po Dreźnie towarzyszą piękne widoki na Łabę, przepływającą przez centrum miasta, także Stare Miasto. Rozpościera się tutaj piękna promenada, zwana „Balkonami Europy”. W przeszłości znajdował się tu fragment umocnień miasta, a gdy straciły one swoje militarne znaczenie, Heinrich von Brühl zbudował na tym miejscu pałac i założył wspaniałe ogrody (1739-1748). Dzisiaj można podziwiać tu liczne rzeźby znane jako „Cztery Pory Dnia” i imponujące zabytkowe budowle, w których są siedziby m.in.: Akademii Sztuk Pięknych i Albertinum.

Na promenadzie znajduje się przystań Saksońskiej Żeglugi Parowej, skąd możemy się udać na wycieczkę jednym z dziewięciu statków parowych z napędem kołowym. Żegluga należy do najstarszej na świecie, bowiem Towarzystwo Rejsów Statkami Parowymi po Łabie założono w Dreźnie w 1836 r.

Regularne rejsy odbywają się w tym roku od 2 maja do 21 października. Organizator proponuje różnorodne przejażdżki. Krótkie, trwające od 1 do 1,5 godziny, pozwalają na podziwianie panoramy Drezna. Trasa pn. „Canaletto” przenosi nas w świat widziany oczami tego malarza.

Dłuższe wycieczki wiodą:

  • do zamków w Pillnitz i Blasewitz (3 godz.),
  • po Saksonii Szwajcarskiej do Bad Schandau lub Königstein m.in. przez Pillnitz, Pirnę, kurort Rathen (całodniowa),
  • po szlaku wina na północ od Drezna – do Seußlitz, m.in. przez Radebeul, Miśnię, Diesbar (całodniowa).

Z pokładu parostatku roztaczają się przed nami malownicze widoki. Wzniesienia, górujące nad Łabą, tworzą idealną harmonię z architekturą mijanych miasteczek, zamków, pałaców, willi, rozległych ogrodów i winnic.

Bardzo popularna trasa wiedzie do Pillnitz, obecnie jednej z dzielnic Drezna, oddalonej od jego centrum o 15 km. Miejsce to już w 1335 r. było wspominane, jako posiadłość rycerska. W 1706 r. August Mocny przekazał Pillnitz swojej metresie – Annie Konstancji von Cosel. Ale kiedy po kilku latach popadła ona w jego niełaskę, kompleks ponownie stał się jego własnością. Wtedy zadecydował o rekonstrukcji Pałaców: Górskiego i Nad Wodą (nad Łabą). Projektowaniem zajął się twórca Zwinger – architekt Matthäus Pöppelmann. Stworzone przez niego założenia pałacowe i parkowe to przykład doskonałej symbiozy stylu barokowego i architektury modnego wówczas stylu chińskiego.

Od tego czasu Pillnitz stało się sławne za sprawą licznych wystawnych przyjęć, podczas których artystokracja przebierała się za chłopów i winiarzy. August Mocny podróżował z Drezna do swojego „pałacu rozrywek” najchętniej gondolą.

W XIX wieku (1818-1826) założenie wzbogaciło się o ogród chiński i Nowy Pałac. Muzeum rozpoczęło swoją działalność dopiero w końcu lat 40. XX wieku. Cała rezydencja ucierpiała bardzo z powodu powodzi na Łabie w 2002 r.

Obecnie działają tu: Muzeum Pałacowe i Muzeum Rzemiosła Artystycznego w Pałacu na Wodzie, eksponujące kolekcje z XVII i XVIII w., m.in.: unikalne meble elektorów saskich, włoskie majoliki, wyposażenie kościołów. Oryginalny jest żółty salon herbaciany w stylu chińskim z 1900 r. W Pałacu Górskim wrażenie robi sala w stylu japonizmu, ale główne zbiory stanowią wyroby XVIII-wiecznych drezdeńskich manufaktur: mebli, szkła, koronek, ceramiki, przedmiotów z laki.

Dodatkową atrakcją dla turystów są spektakle dworskie z epoki baroku.

Zarówno budowle, jak i ogrody: angielski, chiński, holenderski oraz oranżeria, uważane za najpiękniejsze w Saksonii. Od połowy lutego do połowy kwietnia zachwyca kwitnąca kamelia, ozdobiona wielką liczbą karminowych kwiatów w kształcie dzwoneczków. Została sprowadzona tu z Azji w 1801 r.

To tylko jedna z propozycji na kilkudniową wycieczkę. Inne warto zaplanować korzystając z dobrze opracowanych stron internetowych:
www.marketing.dresden.de
www.dresden-elbland.de
www.sachsen-tourismus.de

Tekst: Majka Fudała

Zdjęcia:

  1. Drezno – panorama na Most Augusta i Stare Miasto

© Sylvio Dittrich/DML Lizenz

  1. Zwinger

© Frank Exß/DML Lizenz

  1. Postacie barokowe w Zwinger

© Sylvio Dittrich/Dresden Marketing GmbH

  1. Symbol Drezna – Kościół Frauenkirche

© Susann Stater/DML Lizenz

  1. Bal w Operze Semper

© Toni Kretschmer/DML Lizenz

  1. Parada saksońskich statków parowych

© Sächsische Dampfschiffahrts GmbH & Co. Conti Elbschiffahrts KG/DML Lizenz

  1. Saksonia Szwajcarska, Jezioro Amselsee i formacja skalna „Lokomotywa”

© Frank Exß/DML Lizenz

  1. Saksonia Szwajcarska

©Frank Richter/TMGS

  1. Święto Wina w Parku Zamku Wackerbarth

© Sächsisches Staatsweingut Schloss Wackerbarth/DML Lizenz

  1. Koncert w Kościele Frauenkirche

 © Jörg Schöner/TMGS

  1. Zamek Pillnitz (Pałac nad Wodą)

© GTM