Republika Dominikany jest krajem Ameryki Łacińskiej. Zajmuje wschodnią część (blisko 2/3), należącej do Wielkich Antyli wyspy Haiti (graniczy z państwem Haiti).
Miejscowe plaże uchodzą powszechnie za najpiękniejsze na Karaibach. W konsekwencji, turystyka ma zasadnicze znaczenie dla gospodarki, a główne centra wypoczynkowe znajdują się na wybrzeżu. Interior zajmują góry (najwyższy szczyt: Pico Duarte, 3175 m). Ciekawostką jest fakt, że to właśnie do wybrzeży dzisiejszej Dominikany dotarł w 1492 r. Krzysztof Kolumb. Wyspę nazwano Hispaniolą, a założona przez Hiszpanów osada Santo Domingo jest dziś stolicą kraju. Korzenie miejscowej kultury tkwią w obyczajowości autochtonicznych Tainów, konkwistadorów oraz, ze względu na rozwój kolonializmu – osadników francuskich i sprowadzanych z Afryki niewolników. Jej kwintesencją jest merengue – muzyka i żywiołowy taniec. Większość mieszkańców (ok. 73%) ma dziś mieszane pochodzenie; dominują Mulaci.
Powierzchnia: 48,73 tys. km2
Ludność: 9,45 mln.
Stolica: Santo Domingo (2,7 mln. mieszkańców)
Główna religia: katolicyzm (wyznawany przez 85% populacji)
Waluta: peso dominikańskie (1 DOP – 0,08 PLN w 2015; kalkulator walut), dzieli się na 100 centavos
Język urzędowy: hiszpański
Czas: 4 godz. wstecz w stosunku do czasu Greenwich
Na liście UNESCO: dzielnica kolonialna w Santo Domingo
Na srebrnym ekranie: na wybrzeżu kręcono sceny „Piratów z Karaibów”
Atrakcje turystyczne: plaże i przyjazne dla miłośników trekkingów góry – dostępne przez cały rok, humbaki, przypływające na przybrzeżne wody w styczniu i lutym (Whale Watching). Dominikana jest jednym z popularnych miejsc, w których młode pary z całego świata pragną stanąć na ślubnym kobiercu. Jest także wymieniana wśród najpopularniejszych na świecie celów seks-turystycznych (np. www.therichest.com). Pora deszczowa nie jest zbyt uciążliwa, ale ze względu na specyfikę klimatu i konfigurację terenu, gdy w południowej części kraju się zaczyna, w północnej właśnie się kończy. Miesiącem przełomowym jest więc maj, i wtedy należy się liczyć z najobfitszymi opadami.
Kuchnia kreolska łączy tradycje indiańskie z europejskimi. Sztandarowa potrawa: sancocho – danie „z jednego garnka” ze zmieszanych różnych gatunków mięsa (marynowanego w korzennej zalewie i gotowanego z pomidorami, cebulą, czosnkiem). Najpopularniejszym dodatkiem jest ryż z fasolą. Na ulicach sprzedawane są empanadas – smażone pierogi z farszem mięsnym (con carne), z sera (con queso), z szynką (con jamón), etc.
Gdzie indziej nie znajdziecie: larimar (Stefilia’s Stone) – półszlachetny kamień ozdobny pochodzenia wulkanicznego. Jedyne znane i eksploatowane złoże larimaru o rzadkim turkusowym odcieniu znajduje się na Dominikanie (Filipinas Mine w Los Checheses; www.larimarmuseum.com).
W Internecie:
www.godominicanrepublic.com
Dominikana w CIA Factbook: www.cia.gov
Tekst przygotowany specjalnie dla witryny Świat PR na potrzeby działu Świat według nas.
Powiązane artykuły z działu Podróże:
Dominikana, Półwysep Samaná – śpiew waleni