Największy spośród lodowców Mount Kenya jest systematycznie obserwowany od 1934 roku.

Jeszcze pod koniec XIX wieku badający masyw dr John W. Gregory pisał, że najwyższe partie zachodnich ścian Mt Kenya są niemal całkowicie pokryte śniegiem i lodem. Według pomiarów dokonanych w 1980 roku, lodowce na Mt Kenya zajmowały już łącznie powierzchnię zaledwie 0,7 km2. Dziś wyróżnia się ich jeszcze 11 (Northey, Krapf, Gregory, Lewis, Diamond, Darwin, Forel, Heim, Tyndal, Cesar i Josef). W XX stuleciu największy z nich, Lewis Glacier skrócił się o niemal 800 m. Jego jęzor liczy dziś niespełna 750 m długości. Współcześnie, największy ubytek masy lodowcowej czapy (rzędu 23%), nastąpił w latach 2004-2010, a więc w bardzo krótkim okresie czasu. Niemal zupełnie zanikł wówczas Gregory Glacier, sąsiadujący z lodowcem Lewisa przez grań.

Mt Kenya ze szczątkowo zachowanym Lodowcem Lewisa, fot. Paweł Wroński

Jednym z ośrodków prowadzących badania w tym rejonie jest Instytut Meteorologii i Geofizyki Uniwersytetu w Innsbrucku (lindseynicholson.org). Związki Austriaków z najwyższym szczytem Kenii przypieczętowała budowa podszczytowego schroniska, nazywanego Austrian Hut (4840 m). Powstało na początku lat 70. i było wyrazem wdzięczności wspinaczy z Tyrolu, za pomoc w akcji ratunkowej w rejonie szczytu, gdzie uległ wypadkowi jeden z ich kolegów. Pomoc Austriaków dla środowiska wspinaczkowego w Kenii była kontynuowana w formie szkoleń, w tym także prowadzonych w Alpach. Powstał ponadto szereg wspólnych projektów rozwoju infrastruktury turystycznej na Mount Kenya, w tym budowy kolejek linowych (szczęśliwie jak dotąd ich nie zrealizowano). Gospodarzem Austrian Hut jest Mount Kenya National Park (www.kws.org). Kilka wyżej usytuowany schronisk i biwaków, w tym Howell Hut na wierzchołku Neliona, prowadzi Mountain Club of Kenya (www.mck.or.ke).

W masywie wyróżniają się trzy wybitne wierzchołki oraz szereg mniejszych kulminacji. Najwyższe w masywie są imponujące turnie Batian (5199 m) i Nelion (5188 m). Trzeci pod względem wysokości wierzchołek jest stosunkowo łatwym do zdobycia kamiennym kopcem i nosi nazwę Lenana Point (4985 m). To właśnie poniżej siodła oddzielającego Lenana Point od grani Neliona (Thomson Point, 4955 m), spływa lodowiec Lewisa. Od 1949 roku masyw Mount Kenya jest parkiem narodowym, a od 1978 Międzynarodowym Rezerwatem Biosfery. W 1997 roku wpisano go na listę światowego dziedzictwa ludzkości UNESCO.

Mt Kenya, trzy wybitne kulminacje masywu, fot. Paweł Wroński

Mount Kenya jest nieczynnym wulkanem, którego ostatnie erupcje miały miejsce około 2,8-3,2 mln lat temu. W rzeźbie masywu widoczne są wyraźnie ślady aktywności lodowców – wypełnione wodą cyrki, potężne wały moren i U-kształtne doliny. Tropikalne lasy porastające stoki masywu oraz potoki i zanikające lodowce sprawiają, że góra jest jednym z kluczowych rezerwuarów wody pitnej w Kenii (www.mck.or.ke).

Mt Kenya – tam też czasem pada śnieg, fot. Paweł Wroński

Mount Kenya w języku suahili to Kirinyaga. Ma bowiem na nim siedzibę bóstwo o imieniu Ngai albo Mwene Nyaga, czczone przez największy spośród ludów zamieszkujących podnóża góry – Kikujów.