Jej historia zaczyna się w Deir el-Bahari zwanej „Świątynią Milionów Lat” w pobliżu Teb, religijnej stolicy starożytnego Egiptu.

W tej świątyni grobowej 170 lat temu Jean-François Champollion jako pierwszy ze współczesnych przeczytał kobiece imię – Hatszepsut, zapisane w kartuszu 2 tysiące lat wcześniej. Była córką Totmesa I, która po śmierci męża/brata Totmesa II pokazała, na co ją stać. Początkowo rządziła jako regentka małoletniego Totmesa III, ale po paru latach sama ogłosiła się faraonem i awansowała na córkę/syna Amona Ra. Rozpoczęła budowę świątyni, która przerosła ogromem wszystkie poprzednie. Szlachetne proste linie wyróżniały ją ze skalistego otoczenia. Deir el-Bahari jest po dziś dzień jedną z najpiękniejszych budowli Egiptu.

Rekonstrukcji świątyni dokonała polska misja archeologiczna. Prace rozpoczęto w 1961 roku, w pierwszym okresie kierował nimi profesor Kazimierz Michałowski. W 2002 roku świątynia została udostępniona zwiedzającym.

Hatszepsut rozkazała także wykuć z asuańskiego granitu najwyższy obelisk w Karnaku. Niedokończone, ważące około 1000 ton dzieło nadal leży w miejscu, gdzie rzeźbiarze rozpoczęli prace – w kamieniołomach w Asuanie. Na jej rozkaz rozpoczęła się także budowa słynnej Czerwonej Kaplicy wzniesionej ostatecznie jako kaplica Świętej Barki. Obiekt zburzono, bo zazdrosny Totmes III, który niszczył wszelkie wizerunki kobiety-faraona po jej śmierci, nakazał również jej rozbiórkę. Rekonstrukcji dokonano dopiero w 1997 roku.

Tekst był publikowany na łamach magazynu “Świat Podróże Kultura” w numerze maj-czerwiec 2013 na str. 6-7.